Daniel Keyes napisał opowiadanie Kwiaty dla algernona w roku 1959. Opowiadanie to zostało rozbudowane do powieści wydanej w roku 1966.
Opowiada historię Charliego Gordona który jest osobą niepełnosprawną umysłowo. Lekarze przeprowadzają na nim eksperyment medyczny po którym zaczyna on być osobą o coraz to większej inteligencji. Charlie przed eksperymentem jak i potem pisze dziennik który jest właśnie tą powieścią.
Tytułowy Algernon to mysz laboratoryjna którą Charli poznaje w laboratorium gdzie będzie poddany operacji. Potrafi ona przechodzić labirynt z którym ma problemy Charli.
Po operacji Charli zaczyna rozwijać się umysłowo aż w końcu staje się geniuszem. Wtedy jednak zaczynają się inne problemy które wiążą się z zmianami w jego zachowaniu jak i też zachowaniu ludzi którzy go otaczali od dzieciństwa.
Retrospekcje z dzieciństwa i młodości bohatera zrobiły na mnie ogromne wrażenie.
Powieść porusza tematy ludzkich relacji, rozwoju intelektualnego jak też empatii.
Polecam tą powieść.
Poniżej grafiki sztucznej inteligencji która wygenerowała obrazy Charliego i Algernona.